Zasada 23 - Sygnalizacja

Po podyktowaniu rzutu wolnego lub rzutu z linii bocznej sędziowie muszą natychmiast wskazać kierunek mającego nastąpić rzutu (Sygnalizacja 7 lub 9).
Stosowanie sygnalizacji 13-14 jest obligatoryjne w celu wskazania kary osobistej.
Jeżeli sędziowie uznają, że należy dodatkowo wyjaśnić powód podyktowania rzutu wolnego lub karnego, to mogą zastosować jedną z sygnalizacji 1-6 i 11 (sygnalizacja 11 powinna być jednak zawsze stosowana, gdy rzut wolny podyktowany za grę pasywną nie był poprzedzony sygnalizacją 17).
Sygnalizacje 12, 15 i 16 są stosowane odpowiednio do zaistniałych sytuacji.
Sygnalizacje 8, 10 i 17 są stosowane, gdy sędziowie uznają to za konieczne.


SPIS OBOWIĄZUJĄCYCH SYGNALIZACJI
1. Naruszenie pola bramkowego
2. Podwójny chwyt, błąd odbicia i kozłowania
3. Błąd kroków lub 3 sekund
4. Obejmowanie, trzymanie, pchanie
5. Uderzanie
6. Błąd (faul) atakującego
7. Rzut z linii bocznej – kierunek
8. Rzut od bramki
9. Rzut wolny – kierunek
10. Zachować odległość 3 metrów
11. Gra pasywna
12. Zdobycie bramki
13. Upomnienie (żółta kartka) Dyskwalifikacja (czerwona kartka)
14. Wykluczenie (2 minuty)
15. Zatrzymanie czasu gry – time-out
16. Zezwolenie na wejście dwóch osób (uprawnionych do uczestnictwa w zawodach) na
boisko w czasie przerwy czasu gry (time-out)
17. Ostrzeżenie o grze pasywnej

Zasada 22 - Sędzia mierzący czas i sekretarz

18.1 Zasadniczo sędzia mierzący czas odpowiada głównie za: czas gry, czas przerwy w grze(time-out) oraz czas wykluczenia ukaranych zawodników. Natomiast sędzia sekretarz odpowiada głównie za: składy drużyn, protokół, wejście na boisko zawodników uzupełniających drużynę (tzn. zawodników, którzy przybyli po rozpoczęciu spotkania), wejście na boisko zawodników nieuprawnionych. Za inne obowiązki, takie jak: kontrola liczby zawodników i osób towarzyszących w strefie zmian oraz zejście i wejście na boisko zawodników zmieniających się sędziowie: mierzący czas i sekretarz odpowiadają wspólnie. Zasadniczo, gdy jest to konieczne, tylko sędzia mierzący czas (i, kiedy to możliwe delegat na zawody) może przerwać grę.
18.2 Jeżeli nie ma możliwości pomiaru czasu gry za pomocą oficjalnego zegara boiskowego,to sędzia mierzący czas musi informować osoby odpowiedzialne za drużyny ile czasu gry upłynęło lub ile pozostało do końca gry, szczególnie informacje te należy podawać po zatrzymaniu czasu gry (time-out).
Jeżeli nie ma możliwości użycia zegara boiskowego z automatycznym sygnałem, to sędzia mierzący czas daje wyraźny sygnał gwizdkiem na zakończenie pierwszej połowy oraz zakończenie spotkania. Jeżeli oficjalny zegar uniemożliwia wskazanie czasu odbywania kary wykluczenia (co najmniej trzech kar dla każdej drużyny w meczach IHF), sędzia mierzący czas powinien na specjalnej tablicy uwidocznić czas zakończenia kary i numer zawodnika odbywającego karę.

Zasada 21 - Sędziowie

17.1 Zawody prowadzi dwóch równorzędnych sędziów, którym pomagają: sędzia sekretarz i sędzia mierzący czas.
17.2 Sędziowie sprawują nadzór nad zachowaniem się zawodników i osób towarzyszących drużynie od chwili wejścia do chwili opuszczenia miejsca zawodów.
17.3 Sędziowie sprawdzają przed spotkaniem stan boiska, bramek i piłek; decydują którymi piłkami zostanie rozegrane spotkanie. Sędziowie sprawdzają również obecność zawodników obu drużyn i zgodność z przepisami ubiorów sportowych i wyposażenia zawodników. Do obowiązku sędziów należy też sprawdzenie: protokółu zawodów, ilości zawodników i osób towarzyszących w strefach zmian oraz obecności i tożsamości osób towarzyszących „odpowiedzialnych za drużyny”. Wszelkie nieprawidłowości muszą być usunięte przed rozpoczęciem spotkania.
17.4 Losowanie przeprowadza jeden z sędziów w obecności drugiego sędziego i „osoby odpowiedzialnej za drużynę” z każdej z drużyn lub osoby towarzyszącej albo zawodnika (np. kapitana drużyny) występujących w imieniu „osoby odpowiedzialnej za drużynę”.
17.5 Zasadniczo, zawody do ich zakończenia prowadzą ci sami sędziowie.Czuwają oni nad przestrzeganiem przepisów gry, mają prawo i obowiązek sygnalizowania wszystkich poczynań niezgodnych z przepisami. Jeżeli w trakcie spotkania jeden z sędziów nie może kontynuować sędziowania, wówczas drugi prowadzi zawody sam do ich zakończenia.44
17.6 Jeżeli obaj sędziowie sygnalizują przekroczenie przepisów gry przez tę samą drużynę, a ich decyzje są różne, to obowiązująca jest decyzja, której konsekwencje są ostrzejsze.
17.7 Jeżeli obaj sędziowie sygnalizują przekroczenie przepisów gry albo piłka opuściła boisko, a ich decyzje co do tego, która z drużyn ma wznowić grę są rozbieżne, to po krótkiej konsultacji sędziowie powinni podjąć wspólną decyzję. Jeżeli jednak nie są oni w stanie podjąć wspólnej decyzji, to obowiązująca jest decyzja sędziego z pola gry.W sytuacji tej sędziowie muszą obowiązkowo zatrzymać czas gry (time-out). Po konsultacji wyraźnie sygnalizują, jaką podjęli decyzję i wznawiają grę sygnałem gwizdka.
17.8 Obaj sędziowie są odpowiedzialni za wynik meczu (notują bramki).Oprócz tego notują upomnienia, wykluczenia, dyskwalifikacje.
17.9 Obaj sędziowie odpowiedzialni są za kontrolowanie prawidłowego pomiaru czasu gry. W przypadku powstania wątpliwości co do prawidłowego mierzenia czasu gry przez sędziego mierzącego czas, sędziowie podejmują wspólną decyzję.
17.10 Sędziowie są odpowiedzialni za prawidłowe wypełnienie protokółu zawodów.Dyskwalifikacje wskazane w 8.6 i 8.10, muszą być opisane w protokole zawodów.
17.11 Decyzje sędziów podjęte w wyniku ich własnej oceny faktów zaistniałych na boisku nie mogą być kwestionowane.W stosunku do decyzji sprzecznych z przepisami gry można zgłaszać zastrzeżenia na piśmie (protest). W czasie spotkania jedynie „osoby odpowiedzialne za drużyny” są uprawnione do rozmów z sędziami.
17.12 Sędziowie mają prawo przerwać lub przedwcześnie zakończyć spotkanie.Zanim sędziowie podejmą decyzję o przedwczesnym zakończeniu spotkania powinni wyczerpać wszelkie możliwości zmierzające do dalszej kontynuacji zawodów.
17.13 Czarny kolor strojów jest zasadniczo przeznaczony dla sędziów.
17.14 Sędziowie i delegat mogą używać do porozumiewania się sprzęt elektroniczny. Zasady używania takiego sprzętu określane są przez właściwą federację.

Zasada 20 - Kary

Upomnienie

16.1 Upomnienie musi być udzielone za:
a) faule podlegające karaniu progresywnemu;
b) niesportowe zachowanie podlegające karaniu progresywnemu
Komentarz:
Sędziowie powinni zawodnikowi udzielić tylko jednego upomnienia, a drużynie nie więcej niż trzech upomnień; kolejną karą powinno być co najmniej 2-minutowe wykluczenie.Zawodnik uprzednio wykluczony nie powinien otrzymać upomnienia.Grupa osób towarzyszących może otrzymać tylko jedno upomnienie.
16.2 Sędziowie muszą pokazać upomnienie winnemu zawodnikowi lub osobie towarzyszącej oraz sędziom: sekretarzowi i mierzącemu czas przy użyciu żółtej kartki trzymanej w wysoko uniesionej ręce.

Wykluczenie

16.3 Wykluczenie (2 minuty) musi być udzielone:
a) za niezgodną z przepisami zmianę zawodników, jeżeli dodatkowy zawodnik wejdzie na boisko lub gdy zawodnik bierze udział w grze w sposób niezgodny z przepisami będąc w strefie zmian
b) za faule opisane w 8.3, jeśli zawodnik i/lub jego drużyna otrzymali wcześniej maksymalną liczbę upomnień
c) za faule opisane w 8.4;
d) za niesportowe zachowanie zawodnika, jak opisane w 8.7, jeśli zawodnik i/lub jego drużyna otrzymali wcześniej maksymalną liczbę upomnień;
e) za niesportowe zachowanie osoby towarzyszącej opisane w 8.7, jeżeli jedna z osób towarzyszących otrzymała wcześniej upomnienie;
f) za niesportowe zachowanie zawodnika lub osoby towarzyszącej opisane w 8:8,
g) jako konsekwencja dyskwalifikacji zawodnika lub osoby towarzyszącej
h) za niesportowe zachowanie zawodnika przed wznowieniem gry po otrzymaniu przez niego kary 2 minutowego wykluczenia.
Komentarz:
Osobom towarzyszącym nie można udzielić więcej niż jednego 2-minutowego wykluczenia.Jeżeli osobie towarzyszącej zostanie udzielone wykluczenie na podstawie 16.3d-e, to osoba ta może pozostać w strefie zmian i dalej wykonywać swoje funkcje, jednakże zmniejsza się skład drużyny na boisku przez 2 minuty.
16.4 Po zatrzymaniu czasu gry (time-out), sędziowie muszą wyraźnie pokazać wykluczenie winnemu zawodnikowi lub osobie towarzyszącej oraz sędziom: sekretarzowi i mierzącemu czas, poprzez podniesienie do góry wyprostowanej ręki z dwoma rozwartymi palcami dłoni .
16.5 Każde wykluczenie trwa 2 minuty czasu gry; trzecie wykluczenie tego samego zawodnika skutkuje zawsze jego dyskwalifikacją. W czasie trwania kary wykluczenia zawodnik wykluczony nie może wejść na boisko, a drużyna musi grać w zmniejszonym składzie.Czas odbywania kary wykluczenia liczy się od sygnału gwizdkiem sędziego głównego na wznowienie gry.Jeżeli zawodnik został wykluczony krótko przed końcem pierwszej połowy spotkania, a czas odbywania kary nie upłynął w trakcie tej połowy, wówczas pozostałą część kary musi odbyć w drugiej połowie spotkania. Taka sama zasada obowiązuje w ewentualnych dogrywkach. Jeżeli czas wykluczenia nie upłynął z końcem dogrywki oznacza to, że wykluczony zawodnik nie może brać udziału w wykonywaniu rzutów karnych.

Dyskwalifikacja

16.6 Dyskwalifikacja musi być udzielona:
a) za faule opisane w 8.5 i 8.6;
b) za szczególnie niesportowe zachowanie opisane w 8.9 i wybitnie niesportowe zachowanie opisane w 8.10 zawodnika lub osoby towarzyszącej na lub poza boiskiem;
c) za niesportowe zachowanie którejkolwiek z osób towarzyszących drużynie zgodnie z 8.7, po tym, gdy osoby towarzyszące ukarano upomnieniem i 2 minutowym wykluczeniem w związku z 16.1b i 16.3d-e;
d) jako konsekwencja trzeciego wykluczenia tego samego zawodnika
e) za poważne lub powtarzające się niesportowe zachowanie w czasie wykonywania rzutów karnych.
16.7 Po zatrzymaniu czasu gry (time-out), sędziowie muszą wyraźnie pokazać dyskwalifikację winnemu zawodnikowi lub osobie towarzyszącej oraz sędziom: sekretarzowi i mierzącemu czas, przy pomocy czerwonej kartki trzymanej w wysoko uniesionej ręce.
16.8 Dyskwalifikacja zawodnika lub osoby towarzyszącej obowiązuje zawsze do końca spotkania. Zdyskwalifikowany zawodnik lub osoba towarzysząca musi natychmiast opuścić boisko oraz strefę zmian. Po opuszczeniu boiska oraz strefy zmian, zawodnik lub osoba towarzysząca nie mogą mieć żadnej możliwości kontaktu z drużyną.Dyskwalifikacja zawodnika lub osoby towarzyszącej w trakcie czasu gry, na lub poza boiskiem, zawsze połączona jest z 2 minutowym wykluczeniem dla drużyny. Oznacza to, że skład drużyny na boisku jest zmniejszony o jednego zawodnika. Zmniejszenie składu drużyny na boisku może trwać 4 minuty, jeżeli zawodnik zostanie zdyskwalifikowany w związku z okolicznościami określonymi w 16.9 b-d Dyskwalifikacja zawodnika lub osoby towarzyszącej jest równoznaczna ze zmniejszeniem odpowiednio liczby zawodników lub osób towarzyszących drużynie mogących brać udział w zawodach. Po upływie okresu 2 minutowego wykluczenia, związanego z udzieloną karą dyskwalifikacji, drużyna może grać w pełnym składzie na boisku.Jak zaznaczono w 8:6 i 8:10, dyskwalifikacje udzielone na podstawie tych przepisów muszą być opisane w protokole zawodów, a właściwe władze podejmują dalsze decyzje dyscyplinarne. W takich przypadkach należy natychmiast po podjęciu decyzji powiadomić o tym osobę odpowiedzialną za drużynę i delegata .
Więcej niż jedno naruszenie przepisów w tej samej sytuacji
16.9 Jeżeli zawodnik lub osoba towarzysząca popełnia jednocześnie więcej niż jedno przewinienie lub przewinienia te następują bezpośrednio po sobie zanim gra zostanie wznowiona, a podlegają one różnym karom, to zasadniczo należy udzielić tylko najbardziej surową karę.
Jednakże w następujących, wyjątkowych sytuacjach, skład drużyny na boisku musi być zmniejszony przez 4 minuty:
a) jeżeli zawodnik, który został wykluczony na 2 minuty, zachowuje się niesportowo zanim gra zostanie wznowiona, to otrzymuje dodatkowe 2 minutowe wykluczenie  - jeżeli dodatkowe wykluczenie jest trzecim wykluczeniem tego zawodnika, to należy go zdyskwalifikować;
b) jeżeli zawodnik, który został zdyskwalifikowany (bezpośrednio lub z uwagi na trzecie wykluczenie), zachowuje się niesportowo zanim gra zostanie wznowiona, to drużyna otrzymuje kolejną karę, w wyniku czego jej skład na boisku będzie zmniejszony przez 4 minuty;
c) jeżeli zawodnik, który został wykluczony na 2 minuty, zachowuje się szczególnie niesportowo lub wybitnie niesportowo zanim gra zostanie wznowiona, to należy go zdyskwalifikować; razem kary te prowadzą do 4 min. zmniejszenia składu drużyny na boisku;
d) jeżeli zawodnik, który został zdyskwalifikowany (bezpośrednio lub z uwagi na trzecie wykluczenie), zachowuje się szczególnie niesportowo lub wybitnie niesportowo zanim gra zostanie wznowiona, to drużyna otrzymuje kolejną karę, w wyniku czego jej skład na boisku będzie zmniejszony przez 4 minuty.
Naruszenia przepisów w czasie gry
16.10 Sytuacje opisane w przepisach 16.1, 16.3, 16.6 obejmują wykroczenia mające miejsce w trakcie czasu gry. W rozumieniu tych przepisów do „czasu gry” zalicza się również: dogrywki, przerwy w czasie gry (time-out), czas dla drużyny (team time out), wszystkie przerwy w spotkaniu (przerwy pomiędzy połowami meczu i dogrywek, pomiędzy dogrywkami), a w przypadku 16.6 także rozgrywanie jakiejkolwiek procedury mającej wyłonić zwycięzcę (np. wykonywanie rzutów karnych). W ten sposób poważne albo powtarzające się niesportowe zachowanie skutkują odsunięciem winnego zawodnika od uczestnictwa w tej procedurze.
Naruszenia przepisów poza czasem gry
16.11 Niesportowe zachowanie, szczególnie niesportowe zachowanie, wybitnie niesportowe zachowanie lub jakakolwiek lekkomyślne akcje popełnione przez zawodników lub osoby towarzyszące w czasie rozgrywania meczu, ale poza czasem gry, muszą być karane w następujący sposób:
Przed spotkaniem:
a) winno być udzielone upomnienie w przypadku niesportowego zachowania opisanego w 8.7-8;
b) dyskwalifikacja zawodnika lub osoby towarzyszącej powinna być udzielona za akcje opisane w 8.6 i 8.10 a, ale drużyna może rozpocząć spotkanie z 14 zawodnikami i 4 osobami towarzyszącymi; Przepis 16.8 akapit 2 dotyczy wyłącznie naruszeń w czasie gry, dlatego też taka dyskwalifikacja nie pociąga za sobą 2 minutowego wykluczenia. Kary, za naruszenie przepisów przed spotkaniem, mogą być udzielone w każdym momencie spotkania, jeśli tylko winna osoba zostanie rozpoznana jako uczestnik spotkania, a fakt ten nie był znany w chwili naruszenia przepisów.
Po spotkaniu:
c) pisemne sprawozdanie – opis zdarzenia.

Zasada 19 - Rzut karny

Zarządzenie rzutu karnego

14.1 Rzut karny zarządza się:
a) za niezgodną z przepisami interwencję zawodników lub osób towarzyszących drużyny przeciwnej, na całym boisku w sytuacji pewnej do zdobycia bramki;
b) w przypadku niefortunnego sygnału automatycznego lub sygnału gwizdka w sytuacji pewnej do zdobycia bramki;
c) jeśli drużyna będąca w sytuacji pewnej do zdobycia bramki pozbawiona została możliwości jej uzyskania w wyniku ingerencji kogoś nie biorącego udziału w grze, na przykład widz wejdzie na boisko lub zatrzyma zawodników sygnałem gwizdka. Ten przepis ma również zastosowanie w przypadku działania „siły wyższej”, na przykład, gdy nagły brak elektryczności spowoduje zatrzymanie gry w sytuacji pewnej do zdobycia bramki.
14.2 Jeżeli zawodnik atakujący utrzymuje się przy piłce i w pełni panuje nad sytuacją i ruchami ciała, to pomimo naruszenia przepisu 14.1a, nie ma powodu do zarządzenia rzutu karnego nawet, jeśli później zawodnik nie wykorzysta tej sytuacji. Zawsze, gdy istnieje potencjalna możliwość zarządzenia rzutu karnego, sędziowie powinni powstrzymać się od interwencji do czasu, aż będą zupełnie przekonani, że decyzja jest uzasadniona i konieczna. Jeżeli pomimo niezgodnej z przepisami interwencji obrońcy, zawodnik atakujący ma możliwość zdobycia bramki, to nie należy zarządzać rzutu karnego. Natomiast, jeżeli w wyniku niezgodnej z przepisami interwencji zawodnik faktycznie straci piłkę lub panowanie nad ruchami ciała, co powoduje utratę sytuacji pewnej do zdobycia bramki, należy podyktować rzut karny.
14.3 Po podyktowaniu rzutu karnego sędziowie mogą zatrzymać czas gry (time-out) ale tylko, gdy faktycznie następuje opóźnienie gry, na przykład w związku ze zmianą bramkarza lub zawodnika wykonującego rzut.
Wykonanie rzutu karnego
14.4 Rzut karny winien być wykonany w kierunku bramki w ciągu 3 sekund po sygnale gwizdka sędziego.
14.5 Zawodnik wykonujący rzut karny musi zająć pozycję poza linią rzutów karnych (7-metrów), nie dalej niż 1 metr poza tą linią. Po gwizdku sędziego zawodnik ten nie może dotykać, ani przekraczać linii rzutów karnych tak długo, dopóki piłka nie opuści jego ręki .
14.6 Po wykonaniu rzutu karnego zawodnik wykonujący rzut lub inni zawodnicy z jego drużyny mogą ponownie zagrać piłką, jeżeli uprzednio dotknie ona przeciwnika lub bramki.
14.7 Podczas wykonywania rzutu karnego zawodnicy z drużyny zawodnika wykonującego rzut muszą pozostawać poza linią rzutów wolnych do czasu aż piłka opuści jego rękę. Jeżeli którykolwiek z zawodników drużyny atakującej przekroczy lub dotknie linię rzutów wolnych zanim piłka opuści rękę wykonującego rzut, należy podyktować rzut wolny dla przeciwnika.
14.8 Podczas wykonywania rzutu karnego zawodnicy drużyny przeciwnej muszą pozostawać poza linią rzutów wolnych, w odległości co najmniej 3 metrów od linii rzutów karnych do czasu, aż piłka opuści rękę zawodnika wykonującego rzut. Jeżeli zawodnik drużyny broniącej dotknie lub przekroczy linię rzutów wolnych lub zbliży się na odległość mniejszą niż 3 m zanim piłka opuści rękę wykonującego rzut karny, to należy powtórzyć rzut karny, o ile piłka nie wpadnie do bramki, ale nie należy nakładać kary osobistej na zawodnika.
14.9 Jeżeli w czasie wykonywania rzutu karnego bramkarz przekroczy ograniczającą jego wyjście linię 4 metrów zanim piłka opuści rękę wykonującego rzut karny, to rzut ten należy powtórzyć, gdy bramka nie zostanie zdobyta. Takie zachowanie bramkarza nie powoduje jednak nałożenia na niego kary osobistej.
14.10 Niedozwolona jest zmiana bramkarzy, gdy zawodnik jest gotowy do wykonania rzutu karnego stojąc w prawidłowej pozycji z piłką w ręku. Każda próba dokonania zmiany w tej sytuacji musi być karana jak niesportowe zachowanie.

Zasada 18 - Rzut wolny

Zarządzenie rzutu wolnego

13.1 Zasadniczo sędziowie przerywają grę i wznawiają ją rzutem wolnym dla przeciwnika, gdy:
a) drużyna będąca w posiadaniu piłki narusza przepisy gry, prowadzi to do utraty posiadania piłki
b) przeciwnik narusza przepisy gry wskutek czego drużyna posiadająca piłkę traci ją.
13.2 Sędziowie powinni zezwalać na kontynuowanie gry i powstrzymywać się od przedwczesnego przerywania gry rzutem wolnym.Oznacza to, że sędziowie nie powinni dyktować rzutu wolnego, na podstawie przepisu 13:1a, jeżeli drużyna broniąca znajdzie się w posiadaniu piłki natychmiast po naruszeniu przepisów przez drużynę atakującą.Podobnie, na podstawie przepisu 13:1b, sędziowie nie powinni interweniować dopóki drużyna atakująca nie straci piłki lub nie będzie mogła kontynuować ataku z powodu naruszenia przepisów przez drużynę broniącą.Jeżeli w związku z naruszeniem przepisów sędziowie decydują o nałożeniu kary indywidualnej na winnego zawodnika, to powinni natychmiast przerwać grę, o ile drużyna przeciwna nie będzie z tego powodu poszkodowana. Jednakże, gdy drużyna atakująca ma możliwość uzyskania bramki, sędziowie powinni odczekać z ukaraniem winnego zawodnika do czasu zakończenia akcji.

13.3 Jeżeli naruszenie przepisów, które normalnie prowadzi do rzutu wolnego na podstawie przepisu 13:1a-b, ma miejsce gdy piłka jest poza grą, to gra zostaje wznowiona rzutem odpowiednim do sytuacji powodującej przerwę w grze.

13.4 Poza sytuacjami wskazanymi w przepisie 13.1a-b, grę rzutem wolnym należy wznowić
również gdy została ona przerwana bez przekroczenia przepisów:
a) jeżeli jedna z drużyn była w posiadaniu piłki, a gra została przerwana, to jej wznowienie następuje przez tę drużynę;
b) jeżeli żadna z drużyn nie była w posiadaniu piłki w chwili przerwania gry, to gra powinna być wznowiona przez drużynę, która była ostatnia w posiadaniu piłki;
13.5 W momencie zarządzenia rzutu wolnego przeciwko drużynie będącej w posiadaniu piłki, zawodnik tej drużyny trzymający piłkę musi ją natychmiast położyć lub puścić z dłoni w miejscu, w którym się znajduje, tak by piłką można było od razu zagrać.
Wykonanie rzutu wolnego
13.6 Rzut wolny zazwyczaj wykonuje się bez sygnału gwizdkiem sędziego zasadniczo z miejsca, w którym nastąpiło naruszenie przepisów, z wyjątkiem poniższych sytuacji.W sytuacjach opisanych w przepisie 13:4a-b rzut wolny wykonywany jest po sygnale gwizdkiem sędziego, zasadniczo z miejsca, w którym znajdowała się piłka w chwili przerwania gry.Jeżeli gra zostanie przerwana przez sędziego lub delegata (IHF, EHF lub ZPRP) z powodu naruszenia przepisów gry przez zawodnika lub osobę towarzyszącą drużyny będącej w obronie, a wynikiem tego będzie ostrzeżenie gestem (zwrócenie uwagi) lub kara indywidualna, to wtedy rzut wolny powinien być wykonany z miejsca, w którym znajdowała się piłka w chwili przerwania gry, o ile wznowienie gry przez drużynę z tego miejsca jest dla niej korzystniejsze niż z miejsca, w którym zostały naruszone przepisy. Opisana w poprzednim akapicie zasada dotycząca miejsca wznawiania gry ma również zastosowanie, gdy sędzia mierzący czas przerwie grę z powodu naruszenia przepisów: 4:2-3 lub 4:5-6.Jak wskazano w przepisie 7:11, rzut wolny podyktowany za grę pasywną powinien być wykonany z miejsca, w którym znajdowała się piłka w chwili przerwania gry.Nie naruszając głównych zasad i procedur opisanych w poprzednich akapitach, rzut wolny nie może być nigdy wykonany z własnego pola bramkowego drużyny wykonującej rzut lub z pola znajdującego się między linią pola bramkowego, a linią rzutów wolnych przeciwnika. W sytuacjach tych rzut wolny powinien być wykonany z najbliższego miejsca poza zakazanymi polami.
Komentarz:
Jeżeli miejsce wykonania rzutu wolnego znajduje się w pobliżu linii rzutów wolnych przeciwnika, to rzut musi być wykonany dokładnie z tego miejsca. Im dalej od linii rzutów wolnych przeciwnika, tym większa jest tolerancja miejsca wykonania rzutu. Tolerancja ta stopniowo wzrasta, aż do 3 metrów w przypadku wykonywania rzutu wolnego w pobliżu własnego pola bramkowego.Tolerancja, o której mowa w poprzednim akapicie, nie może być stosowana gdy naruszony został przepis 13:5, jeśli to naruszenie jest karane zgodnie z 8:8b. W tym przypadku rzut wolny musi być zawsze wykonany dokładnie z miejsca naruszenia przepisów.
13.7 Zawodnicy drużyny wykonującej rzut nie mogą przekraczać ani dotykać linii rzutów wolnych przeciwnika do czasu wyegzekwowania rzutu wolnego.W przypadku, gdy partnerzy zawodnika wykonującego rzut wolny znajdują się pomiędzy linią pola bramkowego a linią rzutów wolnych przed wykonaniem tego rzutu i może mieć to wpływ na przebieg akcji, sędziowie powinni skorygować ich ustawienie. Rzut wolny powinien być wtedy wykonany po sygnale sędziego gwizdkiem. Ta sama procedura ma również zastosowanie, gdy zawodnicy drużyny wykonującej rzut naruszą linię rzutów wolnych w czasie jego wykonywania (zanim piłka opuściła rękę zawodnika wykonującego rzut), o ile rzut ten nie był wykonywany na sygnał gwizdkiem sędziego.Jeżeli rzut wolny wykonywany jest na sygnał gwizdkiem sędziego, a zawodnik drużyny atakującej dotknie lub przekroczy linię rzutów wolnych zanim piłka opuści rękę wykonującego ten rzut, to należy podyktować rzut wolny dla przeciwnika.
13.8 Podczas wykonywania rzutu wolnego zawodnicy drużyny przeciwnej muszą znajdować się w odległości co najmniej 3 metrów od zawodnika wykonującego rzut. Jeżeli rzut wolny wykonywany jest bezpośrednio sprzed linii rzutów wolnych zawodnicy drużyny broniącej muszą ustawić się przed linią pola bramkowego. Niezgodne z przepisami interwencje w czasie wykonywania rzutu wolnego są karane.

Zasada 17 - Rzut od bramki

12.1 Rzut od bramki jest wykonywany, gdy:
a) zawodnik drużyny przeciwnej naruszył pole bramkowe w sposób opisany w 6.2a;
b) bramkarz ma opanowaną piłkę w polu bramkowym lub piłka leży na podłożu w polu bramkowym
c) zawodnik drużyny przeciwnej dotknie piłkę, gdy toczy się ona po podłożu w polu bramkowym
d) piłka przekroczy linię końcową po dotknięciu jej przez bramkarza bądź zawodnika drużyny przeciwnej;
Uznaje się, że w powyższych okolicznościach piłka jest poza grą, a gra musi być wznowiona rzutem od bramki nawet, jeżeli po zarządzeniu tego rzutu, a przed jego wykonaniem nastąpiło naruszenie przepisów.
12.2 Rzut od bramki wykonuje bramkarz z pola bramkowego, bez sygnału gwizdka sędziego, przez linię pola bramkowego.Rzut od bramki uważa się za wykonany, jeżeli piłka rzucona przez bramkarza całkowicie przekroczyła linię pola bramkowego.Zawodnicy drużyny przeciwnej mogą znajdować się w pobliżu linii pola bramkowego, ale nie mogą dotknąć piłki zanim przekroczy ona całym swym obwodem tę linię.